39/14
Dünyanın en büyük opera sanatçısı Maria Callas, kimliğiyle ve hayatıyla yüzleşirken 1970’lerin Paris’inde son günlerini yaşar. Angelina Jolie ve yönetmen Pablo Larraín, filmin yürek parçalayıcı gerçek hikayesini yaratmak için nasıl bir araya geldiklerini tartışıyorlar. dünyaca ünlü opera sanatçısı Maria Callas.. Pablo Larraín’in “Topuklu Kadın” olarak adlandırılan üçüncü ve son filmi; Jackie (2016) ve Spencer’ı (2021) izleyen, kadınların başrolde olduğu biyografik filmlerden oluşan bir üçleme. Maria Callas: Garsonların beni tanıdığı bir kafede bana masa ayırtın. Hayranlık duygusuna kapılıyorum.. Close-Up: Why Do We Need a Venice Film Festival? (2024) adlı filmde bahsedilmiştir. Otello 4. Perde: “Ave Maria” (Desdemona) Maria Callas, Orchestre de la Société des Concerts du Conservatoire tarafından seslendirildi Şef: Nicola Rescigno Giuseppe Verdi, Arrigo Boito tarafından yazıldı Warner Classics tarafından yayımlandı, (s) 1964 Parlophone Records Limited Parlophone Records2014Remastered Limited Music Records Group Germany Holding GmbH, bir Warner Music Group şirketi. Bu filmin büyük bir özen ve sevgiyle yapıldığından eminim, AMA bence en eksik olan şey NEFES’ti. Opera şarkıcıları bizim nefesimizi alabilmek için nefeslerini kontrol etmeyi öğrenirler. Ve diğer daha az olumlu eleştirilere katılıyorum, açılış sahnesi dudak senkronizasyonunun gerçekten kötü bir örneğiydi, özellikle de Bayan Jolie’nin nefes aldığını görmediğimiz için! Elbette, La Callas gösterişli bir hayat yaşadı, ancak odak noktasının daha çok filmin görselleri olduğunu düşündüm. Bu beni sonuna kadar erteleyen bir filmdi ve bunun için üzgünüm. Ben de bu iki simgesel hanım için büyük umutlar besliyordum.. "Yüzyıllık Yalnızlık" bu ayın en büyük TV ve yayın galalarından biri. Daha fazlası için Aralık takvimimize göz atın!